تخلیه و تمیزکردنِ زبانِ سیاسی
مونا مولایی
با بهره‌ای آزادانه از کتاب «تاریخ مدفوع» دومینیک لاپورت یک زبان چنین می‌گوید: «چرا چنین زیبایم؟» زیرا اربابم…
ارسال شده توسط پارِسیا
آواز خاموش رنگ‌ها
ندا خاموشی
یک سدۀ بیستم هنگامی آغاز یافت که پیکاسو پیشاپیش آن بود. جوانی نوزده ساله که پیوسته و پیگیر…
سیاست، خطابه و پتیارگی
احسان مزینانی
یک سیدجواد طباطبایی در کتاب «زوال اندیشۀ سیاسی در ایران» از دوگونه دانش متمایز، یعنی سیاست و خطابه،…
ماکس وبر به چه کار ایران می آید
حمید ملک‌زاده
مقدمه: برخلاف آنچه معمولاً در نوشته‌ها، و سخنرانی‌هایی که برای بزرگداشت شخصیت‌های تاثیرگذار در علم، هنر و زندگی…
شریعتی به‌مثابه پارِسیاستِس عصر خویش
محمدرضا صدقی رضوانی
پارِسیا (حقیقت‌گویی) و پارِسیاستِس (حقیقت‌گو) در میان مفاهیم و واژگان اندیشه‌ی سیاسی، کلیدواژه‌گانی مهجور و مغفول در فضای…
جدال شیطان با ایدئولوژی: یادداشتی برای سینمای بونوئل
بابک صفری
آرزو می‌کنم این تمدن با همه‌ی دستاوردهایش به انضمام فیلم‌های من نابود شوند لوئیس بونوئل سینما نوعی شعر،…
آنچه در کرونا بیش از کروناست
1 فوئر باخ در «پیشگفتار ذات مسیحیت» می‌گوید: بی‌گمان زمانه‌ی ما… تصویر چیزی ِ را به خود آن…
«دیگری» به‌مثابه‌ی تهدید
علی زمانیان
1 با وضعیت دشوار و پیچیده‌ای مواجه شده‌ایم. وضعیتی که”دیگری”، به‌منزله‌ی تهدید تلقی می‌شود. پیچیده، از آن جهت…
سیاست اُکِی
1 سوزی رامسای و رافائل لو نزانوهمر در مطلبی با عنوان «مانیفست هنر اُکِی» می‌نویسند: هنر «اکی» ایده‌ی…
